Καπνίσης

Επώνυμο οικογένειας των βυζαντινών και μεταβυζαντινών χρόνων. Ένας κλάδος της εγκαταστάθηκε μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης στην Κρήτη, μεταβαίνοντας από εκεί στη Ζάκυνθο τον 17o αι. Ένας άλλος κλάδος είχε εγκατασταθεί στη Βενετία. Κυριότεροι εκπρόσωποι της οικογένειας είναι οι εξής: 1. Ανδρέας (15ος αι.). Μέλος του κλάδου της Βενετίας. Αναφέρεται ως ιππότης του Αγίου Μάρκου και καραβοκύριος. Η περίοδος της δράσης του εντοπίζεται μεταξύ 1400-1440. 2. Αντώνιος (1742 – Ζάκυνθος 1812). Γιος του Καίσαρα (βλ. 4.). Στάλθηκε σε νεαρή ηλικία σε συγγενείς του στη Ρωσία. Έλαβε μέρος στα Ορλοφικά και διακρίθηκε για τη σωφροσύνη του. Μετά την αποτυχία του κινήματος εκείνου, ο Κ. επέστρεψε στη Ρωσία και εγκαταστάθηκε στην Κριμαία, όπου εργάστηκε δημιουργικά για την ανάπτυξη της Οδησσού, που είχε ιδρυθεί στα χρόνια εκείνα. Το 1798 διορίστηκε μέλος της προσωρινής κυβέρνησης της αυτόνομης πολιτείας των Ιονίων Νήσων. 3. Διονύσιος (Ζάκυνθος 1773 – 1841). Σπούδασε στην Οδησσό και αργότερα διορίστηκε υγειονόμος της πόλης. Το 1805 έγινε διοικητής της Κριμαίας και αργότερα της Βεσσαραβίας. Το 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και προσέφερε μεγάλα ποσά στον Αγώνα. Προσέφερε επίσης υπηρεσίες στους Κωνσταντινουπολίτες που είχαν καταφύγει στην Οδησσό κατά την περίοδο της Επανάστασης. Μετά την Επανάσταση επέστρεψε στη Ζάκυνθο, όπου και πέθανε φτωχός. 4. Καίσαρ (1706 – 1761). Σε ηλικία 19 ετών έγινε σύνδικος στη Ζάκυνθο και υπήρξε κυβερνήτης πλοίου, με το οποίο έλαβε μέρος στους αγώνες της Βενετίας εναντίον των Τούρκων. Το 1759 έγινε κόμης. 5. Πέτρος (15ος-16ος αι.). Γιος του Ανδρέα (βλ. 1.). Πολέμησε περίπου στα τέλη του 15ου αι. στη Μεθώνη και το 1499 εγκαταστάθηκε στη Ζάκυνθο, όπου πήρε τον τίτλο του κόμη και συνταξιοδοτήθηκε για την πολεμική του προσφορά. 6. Πέτρος (16ος-17ος αι.). Γιος του Χριστόφορου (βλ. 8.). Στη διάρκεια ενός ταξιδιού του συνάντησε τον αυτοκράτορα της Ρωσίας Πέτρο τον Μέγα. Ο τσάρος του έδωσε χρηματική ενίσχυση, με την οποία οργάνωσε μικρό στόλο για την καταδίωξη των μουσουλμάνων πειρατών. Η προσπάθειά του δεν είχε θετικά αποτελέσματα και τότε ο Κ. εγκαταστάθηκε στη Ρωσία. 7. Σταμάτιος (; – 1713). Είναι γνωστός και ως Σταματέλος. Διετέλεσε υπάλληλος της Δημοκρατίας της Βενετίας και το όνομά του καταγράφηκε στη Χρυσή Βίβλο του 1685. Πολέμησε μαζί με τον Φραντσέσκο Μοροζίνι στη Λευκάδα. Το 1692 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Μεγαλοπρεπούς και το 1701 έγινε κόμης μαζί με τους αδελφούς του Χριστόφορο και Ιωάννη. 8. Χριστόφορος (17ος-18ος αι.). Το 1701 έγινε κόμης. Συνένωσε τους δύο κλάδους της οικογένειάς του στο πρόσωπό του.